Issa l’invern l’é propi rivaa

Am à giü al mercatino, al San Niculaus as à portaa mandarin e galeta e la neiv l’à cuataa al taren e dac üna panaläda blanca fin sünsom lan muntagna. Cun tüt quisto blanch er i dì senza sul i en meno scür.

Lan dona e i fanc – magari er i oman – i fann biscuit cun anasc, ciculata, niciola e nusc (am ringrazia la Sandra par la riceta) o magari er soma i noss solit grassin, i veri biscuit da Nadäl.

Dapartüt as vé luce e lucina e ent qualci pais la seira i zäran i balcun d’avento. Quanta fantasia ca l’àn lan parsuna: as vé San Niculaus cun la slita e l’äsan, bosch cun cerv e leivrinan, angial e re magi, pastar e norza, Giuseppe e Maria, steila e lanterna… tüc is paregian e riceivar al fancin, al vero ragal da Nadäl.

Fagiand e guardand, as incuntrand e amirand er nualtri am as paregia plan planin e la festa da la päsc. Ca la possa purtär bii ragai par i fanc e par tüc.


Renata Giovanoli-Semadeni