Inciö la Maira la masna

Di Renata Giovanoli-Semadeni.


L’à masnaa tüta nöc, l’é da capir, dopo 3 dì da plöiva!
Par furtüna ca am à sü lan diga ca tegnan indree buna part da lan precipitaziun.
„La Maira l’é in festa“, la gèa tüta cuntenta la nona da la Stampa. Cuntenta, parcié ca l’aua la lavèa davent al sporch dal scarich dal lavandin e er quel dal comad. E quel temp ai era mianca la fogna e inscìa tüt al sporch al sciünèa ent al lec da la Maira. Guardand or dal balcunin dal comad as avdèa i rest sünt i sasc…
La Maira l’é in festa, la canta, la bala, la mossa la si forza, la läva e la fa ordin, la tira dree i sasc ca rudelan, is pican ent e i rabòtan e pürtrop er quii albret c’àn giü al curagi da cresciar sünt l’ur dal se lec.
Almeno issa, d’atonn, la dastrüg mia al nigh dal me amich, al merlo acquaiolo, e gner quii da tanci ulceiet ca fann i se övin intrantar i sasc e al sablun.
Sa la vegn mia pü grossa e pü sulvadga, l’é parfin bel, där e ment al se cant. Anzi, al se sun al pò parfin calmär e rinforzär la fiducia ent la presenza da vargot pü grand e fort.
Quistan manifestaziun da la natüra as fann gnir in ment, quantan volta ca l’essar uman as met in ment da fär vargot ent ün modo e pö üna forza pü granda la dastrüg la nossa creaziun par fär post par vargot da növ.
Ent ün prüm mument am pò essar delus, ma tantan volta am vé ca al növ l’é mear che quel ca am vèa pianificaa…